Lowlove is gestopt en wordt sinds eind 2015 niet meer bijgewerkt.
Je kunt nog wel gewoon alle oude artikelen lezen en onder Historie rondneuzen en nagenieten van de vorige edities van Lowlands. Wil je meer weten, kun je hier verder lezen.

11 blokkenschematips voor de muziekjournalist

Waar ga je heen op Lowlands? Als je zoals ons bent, ken je hooguit de helft van de bevestigde namen en kun je dus wel wat hulp gebruiken bij het ontdekken. Vandaar dat we vanaf nu voor allerlei soorten Lowlanders tips geven. Deze week: de muziekjournalist.

Je bent

Een van de weinigen die Taylor Swift in ’87 al in de bovenzaal van Paradiso zag. Thuis luister je naar bandjes die volgende week pas opgericht worden. Je noemt albums steevast ‘platen’ en van nieuwe releases zeg je op Twitter dat je die ‘in de bus’ hebt gekregen, zodat je volgers tenminste zeker weten dat je die dingen GRATIS krijgt opgestuurd. Daarna trek je je baardje even recht en begin je aan een ronkende recensie die voor driekwart uit bijvoeglijke naamwoorden bestaat en voor de rest uit namedropping (zonde om niet even te laten vallen met wie die producer nog meer heeft gewerkt, ja toch?). Nog een paar uurtjes peinzend uit het raam van je Amsterdamse bovenwoning staren en dan inleveren. Hoppa. Weer zes euro verdiend.

Je zoekt

Echte dingen. Voelbare pijn in het derde couplet, samenspel tussen vakmannen in een donker hoekje van het terrein. Het commerciële circus dat zo’n festival tegenwoordig is, kan je gestolen worden. Die kermis van overconsumptie. (Oh, die is goed. Even noteren.) Het gaat erom dingen te zien die niemand anders wil zien en het dan te beschrijven als ‘puntige rocksongs’, ‘verhitte roffelfunk’ of ‘bij vlagen sferische garagegrunge’ – voordat iemand anders het doet.

Je kunt naar

Die donkere hoekjes dus. De Alpha en de Heineken vermijden alsof het de vijfde en zesde studioplaten van Coldplay zijn en weg van de meute op zoek naar pareltjes.

Nu weten wij er uiteraard minder van dan jij, maar hier wat tips.

De lijst

Kendrick Lamar – Alright

Nou goed, sleep je notitieboekje bij uitzondering toch maar naar de Alpha, want je móét een optreden als ‘show van het jaar’ kunnen bestempelen.

Hudson Mohawke – Chimes

Je had zijn debuutalbum Butter toch wel in je jaarlijstje van 2009 staan? Anders ben je af.

Ought – Beautiful Blue Sky

“Prettig neurotische energiebom”, schreef Kicking The Habit laatst.

Viet Cong – Continental Self

Voor als je Ought niet meer interessant vindt, omdat hun debuutalbum al van 2014 (!) is.

Bad Breeding – Age of Nothing

Voor als je Ought én Viet Cong niet meer interessant vindt, omdat ze überhaupt al een album uit hebben. De bandleden van Bad Breeding leren elkaar pas de avond voor Lowlands kennen.

Noura Mint Seymali – Eguetmar

Want een dag iets niet beschrijven als ‘psychedelische woestijnblues’ is een dag niet geleefd.

Afterpartees – Girls Like You

Lekker. Even een minuutje staan kijken en dan snel een tweet de wereld in sturen, dat het toch echt hier in deze tent allemaal gebeurt momenteel.

DMA’s – Laced

Want als Noel Gallagher het niks vindt, zal het wel goed zijn.

Jacco Gardner – Find yourself

Handboek muziekjournalistiek, hoofdstuk 1: muzikanten uit Hoorn prijs je de hemel in. Johan, Tim Knol, en nu Jacco Gardner. Bovendien staat Jacco in de Heineken, dus kun je lekker vanuit de perstent blijven luisteren, met het gepeupel op veilige afstand.

Lianne la Havas – Forget

We laten het woord hier even aan Atze de Vrieze: “Vroegwijze soulfunk” en “suikerzoete soul met folkondertonen”. En toen was album twee nog niet eens uit.

Curtis Harding – California Dreamin’

Stond vorig jaar op Le Guess Who, het festival dat zo underground is dat 99 procent van de Utrechters waarschijnlijk niet eens weet dat het in hun stad plaatsvindt. Prima. Curt doet live af en toe ‘California Dreamin’, en dat is ook gunstig, want dan kun je dat mooie meisje naast je zeggen van wie het origineel is (en misschien iets over de producer, en de invloed van het liedje op de folkbeweging van de Amerikaanse oostkust in de tweede helft van de jaren zestig).

We maakten eerder blokkenschematips voor de man met baard en emoties, de hitjeswachter, de Brit, de Lowlandsmaagd, het indiepopprinsje, de Brabantse badjassenbrigade en de homies.

7 reacties

  1. Gunnar

    Liefde maakt blind. Het zal allemaal wel met een knipoog bedoeld zijn, maar wat sneu om in een artikel je collega’s te dissen, waarvan je er een paar namecheckt en Le Guess Who ook een trap mee te geven. Met zulke vrienden heeft Lowlands geen vijanden meer nodig.

  2. Stijn

    Schitterend artikel. Lijkt mij voor iedereen ook meer dan duidelijk dat het allemaal met een knipoog bedoeld is. Dank voor de tips!

  3. Gunnar

    Iets te grote broek aangetrokken redactie? Zou sjiek zijn om even te vermelden dat je het artikel inmiddels hebt aangepast.

  4. Rookvlees

    Is Gunnar zelf ook popjournalist? Of heeft hij gewoon een gebrek aan humor? Als je de hele serie achter elkaar legt, moet je wel onder een steen leven (of lange pop-journallist-tenen hebben) als je de knipoog er niet aan alle kanten tussendoor ziet pieken. Of is het wel bon ton om een indieprinsje of badjas Brabo in de zeik te nemen maar het heilige popjournaille niet?

  5. Miko

    Ik moest vier keer lachen

U kunt niet meer reageren.